نیکوترین صفت پروردگار

در اهمیت عفو و گذشت همین بس که از نیکوترین صفات پروردگار است و امام سجاد (علیه السلام) در مقام ثنا و ستایش خداوند متعال او را با این وصف یاد می‌کند و می‌گوید: «انت الذی سمیت نفسک بالعفو فاعف عنی؛ این تویی که نام اقدس و اعلای خود را بخشاینده گذاشته‌ای پس بر من ببخشای».

بهترین اخلاق دنیا وآخرت

رسول اکرم (صلی الله علیه وآله) در ضمن حدیثی؛ عفو و اغماض را بهترین اخلاق دنیا و آخرت می شمارد و می‌فرماید: «آیا شما را از بهترین اخلاق دنیا و آخرت آگاه نسازم؟ پیوند با کسی که با تو قطع رابطه نموده، احسان به کسی که تو را محروم ساخته و گذشت از کسی که به تو ظلم کرده است».

امام صادق (علیه‌السلام) نیز عفو و گذشت هنگام قدرت را، سیره و روش فرستادگان الهی و اهل تقوا معرفی نموده‌اند: «العفو عند القدره من سنن المرسلین و المتقین»

محبوب‌ترین افراد نزد خداوند

در روایت دیگری از آن حضرت، عفو و گذشت مایه عزت انسان معرفی شده است: «عفو و گذشت را شیوه خود قرار دهید زیرا بخشش و گذشت جز بر عزت انسان نیفزاید پس نسبت به یکدیگر گذشت داشته باشید تا خدا شما را عزیز کند». نیز می‌فرمایند: «حضرت موسی (علیه السلام) به خداوند عرض کرد: خدایا کدامیک از بندگانت نزد تو محبوب‌ترند؟ خداوند متعال فرمودند: آن کس که هنگام قدرت عفو و گذشت کند».

در سیره پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) آمده است: «در ماجرای فتح مکه هنگامی که ابوسفیان و عبدالله بن امیه که پیامبر را آزار می‌دادند، اظهار ندامت کردند، امیرالمؤمنین (علیه السلام) به آن‌ها فرمود: بروید در مقابل پیامبر (صلی الله علیه وآله) بنشینید و همان جمله‌ای را که برادران حضرت یوسف در مقام عذرخواهی از حضرت یوسف اظهار داشتند، بر زبان جاری کنید، پیامبر شما را خواهد بخشید. آنان نیز خدمت رسول خدا (صلی الله علیه وآله) آمدند و گفتند: تالله لقد اثرک الله علینا و ان کنا لخاطئین؛ به خدا سوگند، خداوند تو را بر ما برتری داد و ما سخت در اشتباه بودیم (یوسف/91)سپس از پیامبر تقاضای عفو کردند. حضرت نیز این آیه را تلاوت کرد و از خطای آن‌ها درگذشت: «لا تثریب علیکم الیوم یغفر الله لکم و هو ارحم الراحمین؛ امروز ملامت و توبیخی بر شما نیست. خداوند شما را می‌بخشد و او ارحم الراحمین است». (یوسف/92)از حضرت علی (علیه السلام) نیز روایت شده: «هنگامی که بر دشمن خود پیروز شدی، عفو و گذشت را شکرانه این پیروزی قرار ده».

عفو و گذشت، روش فرستادگان خداوند است!

امام صادق (علیه‌السلام) نیز عفو و گذشت هنگام قدرت را، سیره و روش فرستادگان الهی و اهل تقوا معرفی نموده‌اند: «العفو عند القدره من سنن المرسلین و المتقین».

نقل شده: «یکی از منسوبین خلیفه عباسی هر وقت امام کاظم (علیه‌السلام) را می‌دید، به آن حضرت ناسزا می‌گفت و به ساحت مقدس امیر مؤمنان علی (علیه‌السلام) جسارت می‌کرد. روزی جمعی از دوستان امام کاظم (علیه‌السلام) به آن حضرت عرض کردند: اجازه دهید ما او را به قتل برسانیم.

امام کاظم (علیه‌السلام) آنان را از چنین اقدامی بازداشت و از حال آن مرد جویا شد. گفتند: در فلان مزرعه مشغول کشاورزی است. امام سوار بر مرکب خود شده و به سوی آن مزرعه رفت و وارد کشت و زرع او شد. او فریاد زد: کشت مرا پایمال نکن. حضرت همچنان سواره به سوی او رفت. وقتی به او رسید، پیاده شد و با کمال خوش‌رویی با او برخورد کرد و به او فرمود: چقدر خرج این کشت کرده‌ای؟ او جواب داد: صد دینار. امام (علیه‌السلام) فرمود: چقدر امید داری که از این مزرعه محصول به دست آوری؟ گفت: دویست دینار. امام (علیه‌السلام) کیسه‌ای که سیصد دینار در آن بود به او داد و فرمود: این را بگیر و کشت و زرع تو نیز برای خودت باشد و آنچه از خدا امید داری به تو برسد. آن مرد تحت تأثیر عظمت اخلاق امام کاظم (علیه‌السلام) قرار گرفت، برخاست و سر حضرت را بوسید و عرض کرد: مرا ببخش و از گستاخی‌های من بگذر. امام کاظم (علیه‌السلام) هنگام بازگشت به خانه، به آنان که اجازه کشتن آن مرد را از وی خواسته بودند، فرمود: کدام یک از این دو راه بهتر بود، آنچه شما می‌خواستید یا آنچه من انجام دادم و از شرّ او آسوده شدم!؟ .»

منبع : پایگاه آفتاب

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: